top of page

Blosm Gin:

BLOSM GIN:

Vandaag gaan we het hebben over een vrij “nieuwe” Belgische gin, ook al is hij eind 2015 al op de markt gebracht: de Blosm gin.

Deze gin is van de hand van Inger Missotten en haar partner Peter Coel en wordt gemaakt in Heers, in de Haspengouw streek.

Inger is eigenlijk de kleindochter van de heer Missotten van de gelijknamige brouwerij die spijtig genoeg 40 jaar geleden gesloten werd en het is dan ook op de locatie van die oude brouwerij dat de Blosm gestookt wordt.

Nu jullie weten waar hij vandaan komt zou er eigenlijk al een lichtje moeten beginnen branden over de soort gin waar we mee te maken hebben.

Inderdaad: een fruit gin en meer bepaald een appel gin! Ze gebruiken hiervoor de Maribelle appel, een soort met veel smaak en een goed suikergehalte.

Ik vermoed dat er bij een aantal lezers een luidkeelse “oei!” te horen zal zijn en ik moet eerlijk toegeven dat, toen ik eind september te weten kwam dat er een appel gin op de markt ging komen, ook ik heel kritische bedenkingen had. Om nóg eerlijker te zijn: ik heb die nog steeds, meteen de reden waarom ik nu pas een artikel wijd aan deze gin.

Voor ik mijn mening geef, eerst een beetje informatie over de gebruikte botanicals:

  • jeneverbes

  • koriander

  • vlierbloesem

  • engelwortel

  • iriswortel

  • citrusschil

  • sinaasappelschil

  • oranjebloesem

  • lindebloesem

  • sansho peper

  • lievevrouwbedstro

  • kaneel

  • appel

  • peer

Mijn eerste indruk: dit ziet er eigenlijk nog zo slecht niet uit! Ik zie hier genoeg dingen die het zoete zouden kunnen counteren!

Ik kan bijna niet wachten om te proeven, maar eerst gaan we nog het productieproces uit de doeken doen, want die is echt te mooi om er geen aandacht aan te besteden.

Ten eerste selecteren de makers appels die het juiste “Brixgehalte” hebben. “Het juiste wat?”, hoor ik veel lezers denken. Wel, Brix is een maat voor de hoeveelheid opgeloste droge stof (bijvoorbeeld suiker) in een waterige vloeistof en geeft aan hoeveel massa-procent van de vloeistof uit vaste stof bestaat. Die waarde wordt uitgedrukt in graden en kan bepaald worden door de brekingsindex van de vloeistof te meten met een refractometer of door het soortelijk gewicht van de vloeistof te meten met een gravimeter.

De Brix-waarde wordt veel gebruikt in de industrie die landbouwproducten verwerkt voor het meten van de kwaliteit van fruit en groenten, vooral van druivensap voor de wijnproductie. In het algemeen geldt dat hoe hoger de Brix-waarde is, des te beter de kwaliteit is. Hoge Brix-waarden duiden op een zoetere smaak en een betere houdbaarheid. De Brix-waarde ligt bij de Blosm Gin tussen de 14 en 18, wat zoveel betekent als “hoge kwaliteit”.

Van zodra de appels gekeurd zijn worden ze geperst, en eens ze geperst zijn wordt er een appelwijn van gemaakt, maar wel met zo min mogelijk toevoeging van suiker om het appelkarakter in de wijn zo veel mogelijk te behouden.

Daarna worden drie distillatieprocessen uitgevoerd:

De eerste stook is een striprun om zoveel mogelijk alcoholpercentage te genereren. De tweede stook is eigenlijk een anderhalve stook: het resultaat van de eerste stook wordt gemengd met verse appelwijn en afgestookt tot een appelbrandy.

Iedereen nog mee? Goed, want we zijn er nog niet!

De derde stook is namelijk de ginrun. Het resultaat van de tweede run wordt samen met jeneverbessen in de stookketel gestopt. Die laten ze 24 uur macereren om ze dan de volgende dag samen met de andere kruiden in een hopzak te doen. Een hopzak is eigenlijk een grote thee zak waar allerhande kruiden en fruitsoorten in gestopt worden. De verkregen alcohol wordt vervolgens aangelengd met water tot 30% abv, de kruiden worden opgehangen en door middel van een vacuumtechniek wordt opnieuw een ginrun uitgevoerd. Nadien wordt alles teruggebracht tot 43% alcohol en wordt alles ultrasoon behandeld om alle mogelijke onzuiverheden er uit te halen. Daarna wordt de gin nog vijf weken te rusten gelegd en dan pas wordt hij gebotteld.

Amai! Ik moet zeggen dat ik behoorlijk onder de indruk ben, hier zit flink wat stielkennis achter!

Ongetwijfeld zullen jullie nu vinden, net zoals ik, dat het de hoogste tijd wordt om te proeven!

Tastingnote:

Neus:

Een vrij gesloten geur. Vrij weinig appel, meer iets als fruitbomen die in bloei staan. Frisse neus, wel een beetje alcoholisch.

Met een paar druppels water komt hij mooi open, de appel komt dan sterk naar voren, samen met de koriander, de vlierbloesem en de oranjebloesem. Ja, best een lekkere neus!

Smaak: opnieuw valt mij op dat de appel slechts héél subtiel aanwezig is. Zeker niet zoet! De jeneverbessen laten zich ook zoeken.

Wat me wel weer opvalt is dat hij fruitig is, maar zeker niet overheersend naar appel smaakt. Vrij pikant is hij ook. Met water komt hij opnieuw mooi open! De appel komt nu mooi naar voren, samen met de jeneverbessen. Vlierbloesem krijg ik nu ook, maar zeker niet overheersend. Gelukkig maar, want daar hou ik niet van! Er zit door de smaak van de appel heen ook een frisse, fruitige twist in die er voor zorgt dat hij helemaal niet zoet wordt.

Finish:

Een middellange finish die heel mooi droog wordt naar het einde toe. Ja, dit vind ik wel een serieus pluspunt!

Gin & Tonic:

De fabrikant zelf raadt een combinatie aan met de Fever Tree Elderflower en zelfs zonder fan te zijn

kan ik die keuze goed begrijpen.

Ik ga evenwel opteren voor een zachte, zelfs iets zoetere tonic! Wie had dit nu gedacht? Dat je bij een “appel”gin een zachte, zoetere tonic zou schenken?

Wel, ik eerlijk gezegd helemaal niet!

Ik raad een combinatie aan met de 1724 tonic, waardoor hij op elk vlak helemaal in balans komt.

Hij wordt mooi fruitig en droog, zelfs met een klein bitter randje en dan komt de appel er mooi uit! Echt apart en vooral ... lekker!

Wil je hem iets bitterder, ga dan voor een AQ Monaco of Goldberg tonic en niet voor de nog drogere of bittere tonics zoals de Thomas Henry of East Imperial Old Tonic, anders wordt hij té bitter.

Garnituur.

Ja, hier ga ik natuurlijk voor 2 dunne sneetjes Yazz appel, aangevuld met een gedroogd schijfje citroen, die ik er bij doe om de appel iets op te frissen.

Conclusie:

Wel, ik moet heel eerlijk bekennen dat Peter en Inger mij - om het met de woorden van Sergio Herman te zeggen - “bij mijn kloten genomen hebben”!

Waarom? Omdat ze verdorie een topproduct op de markt hebben gezet die helemaal het tegenovergestelde is van wat ik er van verwachtte!

Ik verwachtte echt een zoete, zachte gin! Goed, dat is hij deels - onvermijdelijk - wel geworden, zeker als je hem combineert met de Fever Tree Elderflower, maar mix hem met de 1724 Tonic of zeker met de AQ Monaco en hij wordt echt mooi bitter en droog.

Ja, ongelofelijk, maar ik ben echt fan! Proficiat, Peter en Inger, dit is nog nooit iemand gelukt! Mij zo bij mijn p....e nemen!

Score:

Omdat hij mij zó verbaasde en omdat hij een verrijking is voor de Belgische ginmarkt geef ik hem een hele mooie score. Mmmmmmm? Zou ik ? Jep! Zeker en vast! Eerlijk verdiend: 4,3 op 5!

Ik heb maar één raad voor alle lezers: kopen die handel! Laat jullie verrassen, net zoals ik nog steeds verrast ben!

Waar? Wel neem eens een kijkje op

bottom of page