Sipsmith london Dry gin:
SIPSMITH GIN.
De Sipsmith gin is het geesteskindje van 3 Britten met een voorliefde voor gin die bij de lancering in 2009 een authentiek product voor ogen hadden en geen enkele toegeving wilden doen op gebied van kwaliteit.
De goede vrienden Sam Galsworthy en Fairfax Hall groeiden samen op in Cornwall. Toen ze in 2007 het plan opvatten om de allereerste micro distilleerderij in London op te richten sinds 200 jaar, werkten ze beiden wel in de drankenwereld maar had geen van hen ook maar enige ervaring met het stoken van alcoholische dranken.
Daarom wenden ze zich tot de ervaren distilleerder Jared Brown, die echter niet zomaar in het project wilde stappen. Hij wilde de absolute garantie dat hij een authentieke, kwaliteitsvolle gin mocht maken zonder toegevingen te doen. Het klonk de vrienden als muziek in de oren!
Het verkrijgen van een licentie liep echter geenszins van een leien dakje en nam maar liefst twee jaar in beslag omdat er sinds de beruchte Gin Act van 1751 gewoon geen wet meer bestond die toeliet om alcohol te stoken in een kleine oplage!
Je kan gerust zeggen dat “de Sipsmiths” pioniers geweest zijn die de weg hebben bereid voor de ruim 80 micro distilleerderijen die op dit moment in Engeland werkzaam zijn.
De eerste distilleerderij bevond zich in het voormalige huis van Michael Jackson, de beroemde bier- en whisky kenner. Oorspronkelijk werd de gin enkel gestookt in hun 300 liter grote stookketel “Prudence” maar na een tijdje werd de vraag naar de Sipsmith Gin zo groot dat ze verplicht werden om uit te breiden. De oorspronkelijke locatie in Hammersmith werd dan ook verlaten voor een grotere vestiging in Chiswick.
De drie kochten een extra stookketel die ze “Patience” doopten, een exacte kopie van “Prudence”. Om aan de steeds steigende vraag te kunnen voldoen werd kort daarop de familie nog eens uitgebreid met grote zus “Constance”, een ketel van 1500 liter.
De Sipsmith Gin wordt gemaakt volgens de zogenaamde “one-shot” methode. Bij dit proces wordt de exacte hoeveelheid botanicals gedistilleerd, in plaats van te werken met een verdubbeling van de hoeveelheid, wat nochtans een tijdsvoordeel zou opleveren. Om zeker te zijn van de legendarische kwaliteit gebruikt men alleen de beste botanicals van over de hele wereld en opteerde men specifiek voor dit productieproces.
Er bestaan veel "London Dry” gins, maar Sipsmith is één van de weinige gins die er ook echt vandaan komt.
London Dry is behalve een kwaliteitsnorm ook de aanduiding van een productiemethode: na distillatie mag er behalve water (om de gin tot het juiste abv te verdunnen) niets meer worden toegevoegd aan de spirit.
De naam van de gin verwijst naar de ambachtelijke traditie van het smeden en ook het logo maakt volgens Kurt Heddebauw van G&Teasing, specialist ter zake, een allusie op de rijke geschiedenis van gin. Het beeldt een alchemist af die aan het werk is met een distilleerkolf eindigend in een zwanennek, naar de vorm van de klassieke koperen ketels waarin alcohol werd gestookt. De witte zwaan is een verwijzing naar de tweede fase in het alchemistisch proces van de verheffing van de ziel, het zogenaamde “albedo” of “ablutio” (witheid of zuivering) in het Grote Werk waarbij men het licht zou zien en onzuiverheden zou wegwassen met aqua vitae (levenswater). ( zie logo)
Bij Sipsmith maken ze 4 versies : de Sipsmith Dry Gin, de Sipsmith V.J.O.P., de Sipsmith Sloe Gin (op basis van sleedoornbessen, een typisch Engelse traditie) en de Sipsmith Summer Cup (een Engelse variant op de zomerse sangria).
Daarnaast zijn er nog de zeer exclusieve Sipsmith Raffles 1915, ( exclusief voor de Raffles Hotels & Resorts) , de Sipsmith House of Commons gin (exclusief voor het bezoekerscentrum van het Engelse Parlement, dezelfde gin als de standaard versie maar dan gebotteld op 40,7%) en de Sipsmith Olympics (gemaakt voor de Olympische Zomerspelen van 2012 in Engeland. Gin UR Way heeft er hiervan eentje in zijn bezit en dit is een collectors item want de inhoud is eigenlijk de standaard Sipsmith Dry Gin)
Vandaag bespreken we de standaard en de V.J.O.P. versie.
Sipsmith Dry Gin.
De gebruikte botanicals zijn:
jeneverbes uit Macedonië
korianderzaad uit Bulgarije
engelwortel uit Frankrijk
zoethoutwortel uit Spanje
liswortel uit Italië
gemalen amandelen uit Spanje
kassiepijp uit China
kaneel uit Madagascar
sinaasappels van Sevilla
citroenschil uit Spanje
Sipsmith V.J.O.P.
Deze werd gelanceerd in 2013 en V.J.O.P. betekent: “Very Juniper Over Proof”, een Navy Strenght Gin dus, met ongeveer 75% meer jeneverbessen.
Het distilleerproces verschilt ook van de standaard versie, want die gebeurt in 3 stappen:
Ten eerste wordt een veel grotere hoeveelheid jeneverbessen gemaceerd (geweekt) in de basisalcohol.
Na 3 dagen macereren worden de basisbotanicals samen met nóg meer jeneverbessen toegevoegd aan de stookketel.
Daarbovenop worden nog eens extra jeneverbessen bovenaan in de stookketel gestopt , maar dan in een grote “theezak” waar de alcoholdampen door gaan: de zogenaamde “vapour infused distilling”.
Tastingnote:
Sipsmith London dry:
Neus:
Waar ik direct aan denk is een dennenbos, daarna komen er ook mooi koriander, sinaasappel en jeneverbessen bij.
Je merkt meteen dat dit een Old style gin is met een kleine moderne twist.
Smaak:
Onmiddellijk veel jeneverbes, daarna krijg ik koriander, mooi aangevuld met citroen, gekonfijte sinaasappel en een zoete, Oosterse kruidigheid.
Ik bedoel zeker niet dat hij zoet is, maar er zit een kruidigheid in die mij eigenlijk een beetje doet denken aan een kruidenstalletje op een plaatselijke markt in Turkije.
Finish:
De afdronk is, zoals het een echte London Dry Gin betaamt, eerder droog met jeneverbes en tinten van citrusfruit. .
Gin tonic:
We gaan deze gin combineren met een Fever Tree Tonic.
Het zachte, fruitige karakter en de zachte bitterheid van deze tonic gaan perfect samen met de gin.
Garnituren:
Als garnituur gebruiken we hier een zeste van limoen en sinaasappel en dit in combinatie met enkele gedroogde jeneverbessen.
Sipsmith V.J.O.P. :
Neus:
Deze laat meteen zijn spieren rollen! Dat komt natuurlijk hoofdzakelijk door de 57,7% alcoholsterkte, die er voor zorgt dat de neus redelijk gesloten zit. Ik krijg natuurlijk overweldigend jeneverbes, koriander zit er ook meteen bij, maar je merkt dat er nog andere geuren achter zitten die gevangen gehouden worden door de hogere abv. Van zodra ik er een paar druppeltjes water bij doe komen die echter heel mooi naar voren!
Als ik bij de standaard Sipsmith al van een dennenbos sprak dan kan ik dat hier ook zeggen, maar dan eentje na een warm zomers onweer. De lezers zullen dat wel kennen: als je na een mooie zomerse dag ‘s avonds nog een wandeling gaat maken in het bos om de koelte op te zoeken, dan krijg je zo’n leuke, lekkere geur. Zalig!
Daarna wordt hij mooi rond op de neus met florale geuren, citroen krijg ik ook, samen met iets geparfumeerds en dat bedoel ik in de goede betekenis van het woord! De jeneverbessen blijven uiteraard de meeste aandacht opeisen.
Smaak:
Ik mag wel stellen dat ik hier hetzelfde “probleem” krijg: niettegenstaande de eerste nip vrij zacht en mooi vettig binnenkomt, krijg je hier ook enkel jeneverbessen en koriander. Gelukkig geldt hier hetzelfde als bij de geur, eens ik een paar druppeltjes water hebt toegevoegd komen al de andere smaken helemaal naar voren en het zijn er vrij veel!
De gin wordt een klein beetje zoetig met jeneverbessen up front , maar dan krijg ik koriander, sinaasappel, citroen en peper, vrij pikant zelfs. Hij trekt de achterkant van mijn lippen mooi droog, maar blijft ook mooi rond. Er zit zelfs iets aards aan. Ja, echt lekker!
Finish:
Een lange finish met een mooi droog bitter einde!
Gin & Tonic:
De combinatie die ik het best vond is die met de East Imperial Burma: een lekkere, droge Gin & Tonic, maar met een mooie fruitige twist er bij.
De V.J.O.P. heeft zo veel karakter dat hij deze tonic met ballen gemakkelijk aan kan!
Garnituren:
Ik hou het ook nu heel simpel zonder franjes of speciale garnituur, gewoon simpel en goed.
Een zeste van limoen en sinaasappel en een paar jeneverbessen volstaan.
Ik vind zelfs dat beide gins, zowel de standaard als de V.J.O.P. eigenlijk helemaal niets nodig hebben!
Conclusie:
Ik kan hier enkel heel erg positief over zijn! Je proeft in beide gins de zin voor kwaliteit van de makers!
Mijn voorkeur gaat uit naar de V.J.O.P. omdat ik hou van gins met een overtuigende en droge jeneverbes. Ben je echter liefhebber van een meer fruitige gin met een mooie droge twist, ga dan zeker voor de standaard Sipsmith.
Allez! Hop hop! Naar de gin shop en schaf jullie één of – beter nog! - beide versies van de Sipsmith aan! Jullie zullen er nooit spijt van krijgen!
Score:
De standaard versie geef ik een knappe 4,3/5, de V.J.O.P met heel veel overtuiging een mooie 4,5/5 en die komt daarmee recht in mijn top 20!
Nog een leuk extraatje: elke fles is voorzien van een code die je op de website kan ingeven en zo krijg je de productiedatum en een gebeurtenis van die dag!
Mijn code: LDG /367
Gebeurtenis:
29th Jan 2013
Passionately Crazy
BATCH No:LDG/367 BOTTLES:470
We're all very passionate and definitely a bit crazy here at Sipsmith and so inevitably we all love the images from the African Cup of Nations fans. This is definitely one of our favourites though. This batch is dedicated to the passionately crazy/ crazily passionate Niger fan after his team LOST 3-0.
Auteur: G.V. van Gin Ur Way
Eindredactie : K.H. van G&Teasing
Zonder toestemming van de auteur mag niks uit deze tekst worden overgenomen!