Helsinki Dry gin

Helsinki Dry Gin.

Vandaag reizen we naar het Hoge Noorden, meer bepaald naar Teurestamo in Finland.

Teurestamo is vooral gekend als het vleesverpakkings-district, maar wij gaan ons concentreren op de gin.

Het project “Helsinki gin” is er eentje van 3 vrienden die na lange tijd hun gezamelijke passie (sterke dranken) in de praktijk wilden brengen. Mikko Mykkãnen (master Distiller), Kai Kilpinen (marketing) en Séamus Holohan (ondernemer) waren eigenlijk eerst van plan om whisky te produceren, maar zoals tegenwoordig steeds meer het geval is zijn ze ook gin en Aquavit gaan maken, hoogwaarschijnlijk om genoeg cash flow te hebben om de rijpingstijd van hun whisky te overleven.

Het was echter geen evidentie om in Finland sterke drank te stoken want er gold sinds de wet van 1913-1932 nog steeds een verbod op het distilleren van alcohol. Na lang onderhandelen konden ze in 2014 hun distilleerderij eindelijk openen.

De warmte die door de stookketels geproduceerd wordt recycleren ze op een unieke manier: rond de schoorsteen bouwden ze een sauna! Een soortgelijk systeem wordt ook bij de whiskydistilleerderij Bowmore op Isle of Islay toegepast, daar gebruiken ze de energie om het plaatselijk zwembad te verwarmen!

De gebruikte botanicals zijn:

• Jeneverbes

• Koriander

• Citroen zeste

• Sinaasappel zeste

• Venkel

• Engelwortel

• Rozenblaadjes

• Vossenbes

• Liswortel

Tastingnote:

Neus:

Het eerste wat me opvalt is een frisse muntachtige geur, dan komen de jeneverbessen, dennenbomen krijg ik ook.

Je kan gerust zeggen dat hij een mooie ronde geur heeft en dan bedoel ik dat alle geuren er mooi gebalanceerd in zitten maar geen één er bovenuit steekt. De koriander komt terug, maar ook niet overheersend.

Na toevoeging van enkele druppels water wordt hij mooi geparfumeerd en floraal. Wat me ook opvalt is dat hij een zoete geur krijgt.

Smaak:

Weer een fris begin, dan komen de jeneverbessen. Floraal is hij ook, of beter gezegd: ik proef de bloesems. Dan krijg ik citrus fruit, maar zeker niet veel, meer in een onderliggende rol. Vrij pikant is hij wel.

Een paar druppels water toevoegen verandert eigenlijk niets aan de smaak, enkel het pikante wordt een beetje verzacht.

Finish:

Een middellange finish die de mond vrij droog achterlaat.

Gin en tonic:

Wat de tonic betreft ga ik hier de kaart trekken van de fruitige Markham Tonica. Die zorgt effectief voor een vrij fruitig resultaat, maar wel met een mooie droge finish.

Mijn andere perfect serve is die van de Belgian Gin Club, eigenlijk een gezamelijke actie van hen met Kriskookt.be en Gin UR Way.

Hiervoor gebruikten we de Erasmus Bond Dry Tonic, waardoor je minder de fruitige toetsen krijgt, maar het eindresultaat natuurlijk wel heel droog wordt.

Garnituren:

De garnituren die wij hier toevoegen zijn een mooie zeste van sinaasappel, wat Tasmaanse peperbolletjes en een paar gedroogde rozenblaadjes.

The Belgian gin club gaat dan weer jeneverbessen, 4 à 5 bevroren vossenbesjes en een zeste van

roze pompelmoes toevoegen.

De lekkere foodpairing die Kris uit zijn koksmuts getoverd heeft is er eentje met gemarineerde en gegrilde zalm, gebakken bospaddenstoel, croutons van roggebrood en dille.

Kijk zeker eens op de webpagina www.kriskookt.be voor meer receptjes!

Conclusie:

Ik kan hier kort en bondig zijn: deze gin zal een mooie uitbreiding zijn in jullie collectie!

Score:

Ik geef 4/5, een gin die ik zeker nog eens zal kopen!

Auteur: G.V van Gin Ur Way

Eindredactie : K.H van G&Teasing

Zonder voorafgaandelijke toestemming van de auteur mag niks uit deze tekst worden overgenomen!