Edinburgh gin :

Edinburgh gin.

Vandaag maken we oversteek naar het mooie Schotland en laten we ons licht schijnen op de Edinburgh Gin.

We beginnen met de standaardversie op 43% abv, het grote broertje op Navy Strength is voor een volgende keer.

Zoals je al uit de naam kan opmaken wordt deze gin ook daadwerkelijk in Edinburgh gestookt en wel volgens het London Dry principe. Onze lezers weten natuurlijk al lang dat die benaming eigenlijk een kwaliteitslabel is en geen plaatsbepaling, maar omdat de Schotten nu eenmaal heel chauvinistisch zijn zetten ze dit niet op hun flessen en leggen ze de nadruk op de plaats Edinburgh.

Om deze Edinburgh gin te maken worden twee verschillende stills gebruikt: de ene is een alembic still (een alembiek of klassieke stookketel), de andere is een traditionele column still (stookkolom) die bestaat uit verschillende platen om de vele verschillende aroma’s te kunnen bepalen.

Botanicals:

• Jeneverbes

• Koriander

• Schillen van citrusvruchten

• Engelwortel

• Lis wortel

• Mariadistel

• Dennennaalden

• Heide

Tastingnote:

Neus:

Onmiddellijk een aards begin met engel- en liswortel, een vrij zoete dennengeur is het volgende dat mij opvalt. De jeneverbessen komen maar met mondjesmaat naar voren.

Smaak:

Een mooie ronde aanzet, met jeneverbessen op kop, daarna wordt hij fris en monter met dennennaalden. De ‘aardsheid’ van in de neus is hier verdwenen en wordt vervangen door een brede waaier van kruiden met vooral foelie* en peper.

Foelie (ook: folie) is een in de keuken gebruikte specerij met een vrij zachte smaak. Het woord foelie stamt af van het Latijnse woord folium, voor "blad" of "vlies" (vergelijk folie).

Foelie is de gedroogde zaadmantel van de nootmuskaat. Myristica fragrans. De zaadmantel is niet volledig gesloten maar bestaat uit onregelmatig gevormde sliertjes, rondom het zaad. Dit zaad staat beter bekend als de muskaatnoot. De geschiedenis en productie van foelie zijn dus sterk verbonden met die van nootmuskaat.

Finish:

Op de finish komt de ‘aardsheid’ terug meer naar voren maar nu in combinatie met de jeneverbessen en daardoor wordt hij ook vrij droog.

Gin & Tonic:

Omdat ik van mening ben dat een kwalitatieve gin het best werkt in combinatie met een pure tonic, opteer ik hier voor een Thomas Henry tonic. een AQ Monaco, Goldberg en Erasmus Bond Classic werken natuurlijk ook perfect.

Wil je een Gin & Gonic met meer nadruk op het fruitige dan gebruik je best een East Imperial Burma.

Garnituur:

Die ga ik heel simpel en traditioneel houden: een zeste van roze pompelmoes en een paar gekneusde jeneverbessen.

Geen van beide in huis? Geen probleem, want hij heeft geen garnituur nodig!

Conclusie:

Zoals jullie ondertussen wel zullen weten hebben traditionele Britse gins bij mij altijd een streepje voor en hier is dat dan ook niet anders. Ben je fan van droge gins met een mooie frisse onderbouw dan is deze zeker je smaak!

Score:

De Edinburgh gin krijgt dan natuurlijk een mooie score: 4,3/5

Auteur: G.V van Gin Ur Way

Eindredactie: K.H van G&Teasing

Zonder toestemming van de auteur mag niks uit deze tekst worden overgenomen!

Scores:

0 op 5 staat voor:

Opgepast! Afblijven! Hier word je blind van!

Tussen 1 en 2 op 5 staat voor:

Juist goed genoeg om de afvoer mee te ontstoppen!

Tussen 2 en 3 op 5 staat voor:

Enkel geschikt om mijn verfborstels mee uit te wassen!

Tussen 3 en 4 op 5 staat voor:

OK, dit is gin, maar verder ook niets en vind ik niet meer de moeite om te kopen

Tussen 4 en 4,4 op 5 staat voor:

Alright! Nu komen we er! Hier word ik al blij van! Die ga ik zeker nog eens kopen!

Vanaf 4,5 op 5 staat voor:

Yes! Geef me meteen maar een hele doos! Heel erg mijn ding! Top twintig materiaal!

5 op 5 staat voor:

Is nog niet gemaakt of ben ik in de 483 gins die ik al geproefd heb nog nooit tegen gekomen!