Wagging Finger V 2.0
Wagging finger V 2.0
Een tijdje terug hadden we het over het unieke project van Erik Molenaar, de Wagging Finger Gin: https://www.facebook.com/Gin.ur.way/posts/1201768763220141:0
We vertelden jullie toen dat Erik drie gelimiteerde versies van zijn Wagging Finger wou ontwikkelen en de consument laten beslissen welke van de drie de beste was, om die dan als de ultieme Wagging Finger Gin op de markt te brengen. Vandaag gaan we de V2.0 aan de tand voelen en er onze eerlijke mening over geven.
Tastingnote:
Neus:
Ik krijg onmiddelijk jeneverbessen met koriander, daarna komen er dennennaalden bij. Een licht aardse, vrij zoetige, pure gin geur, licht citrusachtig met liswortel. Nadat ik het lege glas een tijdje had laten staan kwam er ook kardemom naar voren. Het minste wat ik kan zeggen is dat hij een lekkere complexe geur heeft.
Smaak:
Ik heb een mooie, ronde, zoetige aanzet met jeneverbessen en zoet citrusfruit met zoethout. De kardemom zit er hier – in tegenstelling tot bij de geur - van bij de aanvang in. De dennennaalden zorgen voor een leuke frisheid. Echt my cup of tea!
Finish:
De finish is vrij lang, pikant met witte peper en sterft mooi droog op jeneverbessen.
Gin & tonic:
Ik raad hier een pure tonic aan, genre Thomas Henry of Erasmus Bond Classic waardoor de V2.0 echt tot zijn recht komt. Voor de liefhebbers die - zoals ik - houden van een superstrakke Gin& Tonic raad ik de Erasmus Bond Dry Tonic aan. Zo wordt hij echt heel mooi droog en strak in de overtreffende trap. Nogmaals: very much my cup of tea!
Garnituur:
Ik opteer net zoals vorige keer voor een simpele en pure garnituur: een sinaasappelzeste met een paar tasmaanse peperbessen (Heb je die niet? Gebruik dan gewoon jeneverbessen!)
Conclusie:
Na het lezen van de tastingnote zal het geen verrassing zijn dat ik echt wel fan ben van deze V2.0.
De eerste versie was al een mooi eerbetoon aan de traditie, maar deze V2.0 gaat daar nog net een stapje verder in.
Je kan gerust stellen dat Erik weer een stapje dichter gekomen is bij een Old English Style Gin of misschien beter: nog iets dichter bij de traditie.
Ik kan de laatste 4 regels van mijn vorig artikel perfect opnieuw gebruiken in deze conclusie: verwacht geen super complexe gin, maar wel een gin die ons 4 à 5 jaar terug voert in de tijd, zo juist voor de grote gin hype begonnen is. Ik omschrijf hem nog het best als puur, droog en eerlijk͟.
Score:
In mijn “gin ur way files “ kreeg de V2.0 een mooie 90/100, maar bij het hercontroleren en herproeven voor dit artikel heb ik beslist om zijn score aan te passen naar een puike 91/100! Hierdoor komt de V2.0 in het exclusieve +90/100 groepje terecht! Ik kan dan ook niet wachten om de V3.0 te kunnen proeven!
Auteur: G.V van Gin Ur Way
Eindredactie: K.H van G&Teasing
Zonder toestemming van de auteur mag niks uit deze tekst worden overgenomen!
Scores:
Tussen 60 en 69 op 100 staat voor:
OK, dit is gin, maar verder ook niets.
Tussen 70 en 79 op 100 staat voor:
Is al iets beter maar nog niet goed genoeg om in mijn kast te zetten.
Tussen 80 en 85 op 100 staat voor :
Nu komen we er stilletjesaan, maar echt helemaal overtuigd ben ik nog niet. Een twijfelgeval, zeg maar.
Tussen 85 en 89 op 100 staat voor:
Allright! Hier word ik al blij van. Die zou ik nog eens kopen! Top 100 materiaal!
Tussen 90 en 95 staat voor:
Yes! Geef me maar meteen een hele doos! Heel erg mijn ding, echte topper! Top 50 materiaal!
Tussen 96 en 100 staat voor:
Ben ik in de 521 gins die ik al geproefd heb nog maar 1 keer tegen gekomen!
96/100 : Tarquin’s Dry Gin The Nomadic Limited Edition.
#ginurway #ginebra #ginstagram #gin #gintonic #ginspiration #ginlover #ilovegin #premiumgin #ginoclock #gintime #perfectserve #gintasting #ilovegin #instagin #ginreview #CapeTownLikes #gin&tonic #ginporn